40-dagentijd: we(r)ken van barmhartigheid

Op de versoberingsmaaktijden zullen weer teksten besproken worden die de week daaropvolgend in de diensten centraal staan: dit jaar is ons vertrekpunt de werken van barmhartigheid. En we praten er niet alleen over, we proberen dat ook vorm te geven door een inzameling waarover meer aan het einde van deze tekst.

In de Bijbel staan vele verhalen over barmhartigheid.

Het woord barmhartigheid is gebaseerd op het Latijnse misericors, opgebouwd uit miser (arm, ongelukkig of beklagenswaardig) en cor (hart). In Oudnederlands werd dan ook wel van armhartig gesproken. Dat betekende dat je een hart had voor armen. Later is dit geëvolueerd naar barmhartigheid, waarmee ook het woord erbarmen ofwel medelijden verwant is. Wie nu een woordenboek openslaat, vind verschillende betekenissen voor barmhartigheid: liefdevol medelijden, de behoefte om hulp te verlenen aan mensen die in geestelijke of lichamelijke nood verkeren, compassie, mededogen, medegevoel, ontferming, genade, goedertierenheid, goedheid, goed zijn in sociale zin, medelijden en liefdadigheid.

In deze tijd wordt ook wel onderscheid gemaakt tussen passieve en actieve barmhartigheid. Barmhartigheid is dan niet het begin van een edelmoedig initiatief, maar met een uitdaging of opdracht die van elders komt. Een uitdaging die je raakt terwijl je er niet op zat te wachten. Een appel dat je raakt in het diepst van lichaam en ziel en je ligt er wakker van. Die oproep tot barmhartigheid start niet bij onze goede wil, maar een ander.

Een ander heeft recht op aandacht, zorg en solidariteit en het is je plicht om lijdenden bij te staan. Als je dan besluit om die ander ook daadwerkelijk recht te doen, kom je in de fase van actieve barmhartigheid. Je komt in beweging naar de ander toe en doet wat gedaan moet worden. In de Bijbel worden dergelijke lichamelijke werken van barmhartigheid genoemd.

Ze zijn een concretisering van wat barmhartigheid betekent en waartoe je als gelovige bent opgeroepen.

Zes werken werden ontleend aan Mattheus 25,35-36: ‘Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken.

Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe.’ Later, in de dertiende eeuw, een tijd waarin de pest veel slachtoffers maakte, voegde de kerk er een aan toe: het zevende lichamelijke werk, de doden begraven, toegevoegd op basis van verschillende Bijbelse verwijzingen.

Over degelijke teksten en opdrachten gaan we dus spreken en preken.

Maar op z’n Rotterdams geldt ook: geen woorden maar daden. Een paar jaar terug verzamelden wij ook wel etenswaren voor de voedselbank. Maar de voedselbank moet zich nu ook houden aan de voedsel- en warenwet en er mogen geen andere etenswaren verstrekt anders dan de door de centrale voedselbank geleverde waren. Maar onze diaconie was niet voor een gat te vangen: de zondagen in de veertigdagentijd verzamelen wij (er komt een verzamelpunt in de kerk) producten voor de persoonlijke verzorging. Denk u hierbij aan onder meer; shampoo, conditioner, douchegel maar ook aan was- en reinigingsmiddelen. De diaconie zal er zorg voor dragen dat deze producten bij de doelgroepen terecht komen. Dit zijn klanten van de voedselbank alsook arme mensen die niet meer bij de voedselbank terecht kunnen omdat ze er al drie jaar gebruik van hebben gemaakt.

Practische info versoberingslunches:

  • Op de zondagen 10 maart t/m 14 april
  • Van 12:00 uur tot maximaal 12:45 uur
  • Vanwege de versoberingstijd is het een eenvoudige lunch; er wordt een maaltijdsoep aangeboden; u kunt er uw eigen boterhammen bij opeten
  • Graag aanmelden bij ds. Martin van Wijngaarden

Van harte welkom!